Tegen de mannelijke systemen die tot instellingen zijn ingesteld, wordt er al duizenden jaren strijd geleverd tegen de wetten en uitbuiting traditie. De vormen van de strijd op een communautair niveau als op individuele vlakte georganiseerd door de geschiedenis heen. Gebaseerd op het geweld zelfs als een dominante stelsel die genadeloos alle wegen van geweld gebruikt tegen de sociale vragen van de gemeenschap. Onder het motto, de mechanisme van de heilige staat te beschermen worden de moorden tegen de volkeren, religiën, vrouwen niet gestopt. De aanvallen tegen de gemeenschap die hun vragen ten horen brengen, worden op de zelfde wijze uitgevoerd en heeft zich ontwikkeld als een traditie die in elke sociale strijd plaats vindt. Wat vanzelf sprekend is dat er hier tegen de macht van de staat de macht van revolutie zich heeft ontwikkeld. Dus dit soort machtsstrijd worstelt vaak als perspectief om te reageren. Die gene die geen perspectief hebben om te reageren, maar die voornamelijk veranderingen willen op wetten en staat, zo worden acties plaatsgevonden zonder geweld. Dit soort acties hebben in de geschiedenis plaats gevonden. Hier zijn de acties van dit soort ‘burgerlijke ongehoorzaamheid als de actie. Democratische rechtsorde, erken het recht van individueel om zich zelf te verdediging en beschermen. Benadeelde individuen, via de juridische weg volgt om het probleem op te lossen als dat mis lukt dan heeft het recht om zich op een passieve manier te verdedigen als het type van burgerlijke ongehoorzaamheid, om de aandacht van de overheid en de publieke aandacht te trekken.
Wat is burgerlijke ongehoorzaamheid?
Het is per definitie tegen de wet te zijn. Je kunt het beste als volgende beschrijven: Niet voldoen aan de behoeften van het individu of de samenleving, wetten en regeringen die de ongelijkheid tussen individuen en de samenleving creëert. Burgerlijke ongehoorzaamheid draagt op hetzelfde moment het karakter van wettige zelfverdediging. Het begint in vorm van individuele houding maar in loop van de tijd laat het een vorm een maatschappelijke karakter zien. Burgerlijke ongehoorzaamheid, zelf omschrijft als een burger of burgers die binnen de wet toegepaste beleid hun mening en bezorgdheid binnen de wettelijke kader ten horen brengen. Op een manier die in universele literatuur plaats vindt, op een stille manier, zonder geweld, vrijheid van denken, vrijheid van meningsuiting al deze worden verenigd onder organisatie van vrijheid. Rousseau, het kracht van de communautaire verdrag is sterke recht, als gehoorzaamheid niet als een plicht wordt gezien,wordt nooit zo sterk als je niet dominant bent. (Rousseau, 1997:6).
Het recht op verzet, burgerlijke ongehoorzaamheid, is een belangrijke rol bij het identificeren en begrijpen van een concept en actie. Weerstand is volgens Freeman, een recht van verdediging die zich ontwikkeld tijdens de onderdrukkingen van zowel fysiek als psychologische (Freeman, 1999:109). Het recht om zich te verdedigen tegen vervolgingen en onderdrukkingen, is voor het eerst officieel en openbaar gemaakt door de Amerikaanse onafhankelijk delegatie op 4 juli 1776. Het recht om zich te verdedigen komt het meest voor in de teksten van de Franse Revolutie. De twee belangrijkste vormen van verzet tegen onderdrukking is als volgt, passieve weerstand en actief verzet. De passieve manier is om zonder elke vorm van geweld zich tegen de onderdrukkingen te verzetten en het actieve manier is Kracht en geweld, indien nodig, neem de expressie van actief verzet, rebellie of revolutie toe.
De volgende voorbeelden van burgerlijke ongehoorzaamheid vonden plaats in de geschiedenis.
De studies (tussen de jaren 469-399 voor Christus) geven aan dat de Griekse filosoof Sokrates die in Athene leefde, omdat hij cursussen gaf over gedachten die tegenovergestelde waren dan de systeem zelf. Onder de motto “ken je zelf” (Self know) kreeg hij de doodstraf. Sokrates gaf aan wat hij allemaal heeft gedaan zijn recht is in kader van vrij denken en dat zo gezien moet worden. Verdediging van Vrijheid van denken is toen als eerste actie van burgerlijke ongehoorzaamheid de geschiedenis ingegaan.
Concept van burgerlijke ongehoorzaamheid is voor de eerste keer door de Amerikaanse filosoof en dichter Henri D. Thoreau in 1849 beschreven in een tekst tegen de staat. Uitgang van de rechterlijke artikel van het concept van burgerlijke ongehoorzaamheid, terwijl het formaat van deze actie, in de geschiedenis van de mensheid bekritiseerd altijd de meest kritische punten. Door de geschiedenis heen verandert het altijd maar uiteindelijk is het altijd tegen de wet en later krijgt het een heldere vorm van actie. Thoreau, ongeacht het inkomen laat iedereen het zelfde bedrag belasting betalen, bekend onder de gemeenschap als levensonderhoud “Poll Tax” weigert hij te betalen. Zijn verzet tegen de politie die belasting wil innen bij hem. Om zijn belasting niet te betalen is een “principe probleem” want hij wil het werk van een slaven staat niet vergemakkelijken. De politieman vertelde dat hij de wet moest naleven, antwoordde Thoreau ” als het je niet bevalt neem dan ontslag”. Hiervoor werd hij later een tijd opgesloten in een gevangenis. Hij beschreef deze gebeurtenis in zijn populaire verhandeling Civil Disobedience (“Burgerlijke Ongehoorzaamheid”).
burgerlijke ongehoorzaamheid tijdens nationale bevrijdingsstrijd.
Handelingen van actie van burgerlijke ongehoorzaamheid stijl is vaak toegepast in de nationale bevrijdingsstrijd. 20. eeuw, massale burgerlijke ongehoorzaamheid, werd de mars van de legendarische leider van India, Mahatma Gandhi. Mahatma Gandhi, India duizend jaar van de oorspronkelijke cultuur en manier van leven tegen het “modernisme” en koloniale activiteiten van de Britse regering heeft Ghandi stakingen, georganiseerde wandelingen, boycots, hongerstakingen, hongerstakingen die tot de dood leiden, brief en telegram campagnes heeft voor de onafhankelijkheid van India en Pakistan gezorgd.
De lange mars van Zapatisten (Het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger) en het Afrikaans nationaal congres, de gevoerde campagne die gevoerd is onder de motto “Laat Mandela Vrij!” en die leid tot Staatshoofd is als burgerlijke ongehoorzaamheid de geschiedenis ingegaan.
Een andere volk die vrijheidsstrijd leverde was de volk van Tibet. “Culturele genocide”, die werd uitgevoerd door China onder de Tibetanen. De strijd die werd gestreden door de geestelijk leider van Tibet Dalai Lama werd bekroond met de status van autonomie voor Tibet als gevolg van resistentie. Door de politieke weg die Lama volgde voor de Tibetaanse vrijheid werd hij genomineerd voor de Nobel prijs voor vrede.
De strijd die in de Verenigde Staten werd gestreden tegen de discriminatie van rassen en religieuzen, werd uitgevoerd in verschillende burgerlijke ongehoorzaamheid acties. De Amerikaanse zwarte Rosa Parks is een van de grootste persoon die dit soorten acties leiden. 1950 werd er in Amerika verplicht om een blanke voorrang te geven om in de bus te zitten, Parks voerde de actie ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’ door geen voorrang te geven aan een blanke en werd gearresteerd. Na de actie van Parks, begon toen onder leiding van de zwarte leider Martin Luther King, Jr op 1 december 1955, ‘Montgomery Bus Boycotte’. Na dat de zwarten 382 dagen de bus hadden geboycot, werd King’s huis gebombardeerd en King werd gearresteerd. De protesten die King organiseerde om de stemrecht van de zwarten, eindigen van discriminatie, rechten van werknemers en andere fundamentele rechten.
Al deze rechten zijn in 1964 in Erlangen Rights Act (Civil Rights Act van 1964) die zich in 1965 met de wet van stemrecht (Stemmen Rights Act van 1965) werd een onderdeel van de Amerikaanse wet.
Burgerlijke ongehoorzaamheid in Turkije.
De eerste actie genaamd ‘Burgerlijke ongehoorzaamheid’ in Turkije was de leraren actie die door de vakbond van leraren in 1969 gevoerd. De dorpsbewoners van het dorp Bergama die actie voerden tegen de goudzoekers, arbeiders acties,studenten acties, studenten die werden geweigerd op universiteiten om dat ze hoofddoeken droegen, al deze behoren tot ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’ acties.
Burgerlijke ongehoorzaamheid acties in Koerdistan.
De dertig jaar durende vrijheidsstrijd van de Koerdische volk heeft zowel gewapende strijd als burgerlijke ongehoorzaamheid strijd geleverd. Om de algemene rechten van de Koerdische volk in de grondwet beveilig te stellen zijn de acties die door de Koerdische volk gevoerd werden,door de regering troepen blootgesteld aan geweld en moorden. Sinds Newroz in 1992 zijn alle protesten met massamoorden geëindigd. Echter, ondanks alle druk op de Koerden.nemen iedere jaar burgerlijke ongehoorzaamheid acties op een massa-niveau toe.
De acties van de zaterdag moeders groep die de vermiste kinderen, de jongeren die gewetensbezwaarden hebben tegen militaire dienst om niet te gaan, de Koerden voeren campagne om onderwijs in hun moedertaal, “meneer Ocalan is mijn politieke wil”, de leden van de BDP partij die ” Meneer Abdullah Ocalan” zeggen en zich zelf aangeven bij de autoriteiten. Onder leiding van jongeren gestarte actie “levende schilden”. De democratische oplossing demonstratie tegen de operaties van de leger tussen Cudi en Gabar. Vrouwen voor vrede initiatief zijn in Diyarbakir en Ankara onder de motto “We hebben iets te zeggen en we hebben de macht voor oplossing” bijeengekomen en hebben besloten om tegen elke vorm van seksistische beleid en oorlog samen te werken. Zijn ze onder de motto “vrede op punt nul’ in Hakkari demonstratie begonnen en deze zijn burgerlijke ongehoorzaamheid acties. Nogmaals, de Vrede Moeders Initiatief acties die de gebouwen van de AKP, PRP bezetten, om in hun moedertaal onderwijs te krijgen hebben ze de scholen geboycot. De referendum die voor de grondwet werd gehouden is ook geboycot. Al deze acties hebben de Turkse politieke agenda bepaald. Ten slotte heeft de DTK en de BDP “moedertaal onderwijs”, “militaire en politieke activiteiten te stoppen,” de vrijlating van politieke gevangenen “,” tien procent daling van de verkiezingen” en het besluit tot handelen van burgerlijke ongehoorzaamheid acties.
De acties van de vrouwen zijn burgerlijke ongehoorzaamheid acties.
Vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid, politieke actie, eklojik, sociale en ga zo maar door. Ook de verscheidenheid onderzoeken die gedaan zijn, erkennen geen van alle de door vrouwen gevoerde acties tegen de seksistische politiek als burgerlijke ongehoorzaamheid. Echter, de democratische systeem op basis van de acties op de ontwikkeling van de kern mentaliteit draagt de betekenis van de strijd. Door de geschiedenis heen, hebben de vrouwen tegen de wetten van de traditionele mannelijke mentaliteit gestreden, als een methode van strijden hebben de vrouwen in de vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid gestreden. Blijkbaar, zijn alle strijden van de vrouwen tegen de traditionele mannelijke mentaliteit niet als burgerlijke ongehoorzaamheid geïdentificeerd. Echter, de weerstand van 8 maart is het recht om te kiezen en gekozen te worden, werken en verdienen. De acties die tegen de beleid worden gevoerd, kortom de acties tegen de seksistische politiek zouden als burgerlijke ongehoorzaamheid geïdentificeerd worden. Al duizenden jaren leveren de vrouwen strijd tegen de mannelijke gedomineerde systeem en hebben grootte offers gebracht. Op de eerste plaats in Europa en in West Europa hebben de vrouwen de hun krachten gebundeld om de democratie te bevorderen.
Zowel op de politieke en als social vlakte hebben de burgerlijke ongehoorzaamheid acties door de geschiedenis heen zijn kracht laten zien. De burgerlijke ongehoorzaamheid laat zich weer zien in de geschiedenis en deze keer door de Koerdische volk en vrouwen.
Hacer Altunsoy
